Γιορτές...ωχ!

Από το E-go και την Μαρία Αντωνιάδου

Λατρεύω τις γιορτές

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, δηλώνω ευθύς εξαρχής ότι λατρεύω τις γιορτές. Μου αρέσει η πόλη όταν φοράει τα καλά της και λαμποκοπάει. Μου αρέσει να περπατάω τα βράδια στη γειτονιά μου και να χαζεύω τις χριστουγεννιάτικα διακοσμημένες προσόψεις των σπιτιών. Νιώθω συγκίνηση στο γιορτινό τραπέζι με τους ανθρώπους που αγαπώ. Τρελαίνομαι για τα εδέσματά του. Ενθουσιάζομαι να δίνω και να παίρνω δώρα. Διασκεδάζω όταν χαζεύω τις βιτρίνες και παίρνω βαθιές εισπνοές μπροστά από τα βουναλάκια των μελομακάρονων και των κουραμπιέδων. Χαμογελώ στη θέα των παιδιών που κρατάνε σαν τρόπαια τα πολύχρωμα πακέτα και τις σακούλες με τα δώρα τους και γενικότερα αγαπώ τα έθιμα και τις παραδόσεις που δίνουν νόημα και χρώμα στις ξεχωριστές αυτές μέρες του χρόνου.

Αλλά όμως

Αυτό ισχύει μόνο όταν είμαι καλά, μόνο όταν οι δικοί μου άνθρωποι είναι καλά, μόνο όταν προβλήματα και ανειλημμένες υποχρεώσεις δεν μου έχουν πέσει στο κεφάλι. Σε αυτή την τελευταία περίπτωση δεν έχω διάθεση για γιορτές και πανηγύρια, κι επομένως δεν έχω κανένα λόγο να κάνω ό,τι κάνουν όλοι. Με άλλα λόγια, θέλω, όταν τρέχω σαν τρελή στα μαγαζιά, στριμώχνομαι στις ουρές του σούπερ μάρκετ και ξενυχτάω για να στολίσω το σπίτι, όταν πονάνε τα πόδια μου από την ορθοστασία στην κουζίνα προκειμένου να τα βγάλω πέρα με την μπελαλίδικη γέμιση της γαλοπούλας και ξεφυσάω από ανακούφιση που πρόλαβα στο τσακ να ντυθώ πριν χτυπήσει το κουδούνι, να είμαι σίγουρη ότι όλα αυτά τα έκανα γιατί τα ήθελα πραγματικά και όχι από συνήθεια, υποχρέωση ή φόβο μη με παρεξηγήσουν οι συγγενείς και οι φίλοι.

Παρέα με τους αγαπημένους μου

Πάνω απ όλα θέλω να είμαι σίγουρη ότι οι άνθρωποι με τους οποίους θα ζήσω την Άγια Νύχτα των Χριστουγέννων και την παραμονή της Πρωτοχρονιάς είναι οι αγαπημένοι μου, και μόνο αυτοί. Αν και έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε, ακόμα δεν έχω καταλάβει, για παράδειγμα, γιατί η μαμά μου κάθε τέτοιες μέρες επέμενε να προσκαλεί στο γιορτινό τραπέζι τη θεία Ευανθία, η οποία δεν έκανε τίποτε άλλο από το να κριτικάρει τους πάντες και τα πάντα, να μας νουθετεί ή να μας προσβάλλει, να μιλάει για τα αρθριτικά της, τον ανεπρόκοπο γιο της και το λαδωμένο τσεκ που της έστελνε από την Αστόρια. Κι εξακολουθώ να στήνω καβγά με την ξαδέλφη μου που σιχαίνεται τη γαλοπούλα, αλλά τη μαγειρεύει, που δεν αντέχει πάνω από πέντε λεπτά την πεθερά της, αλλά σκοτώνεται να την ευχαριστήσει.

Ναι στα «θέλω», όχι στα «πρέπει»

Αυτό που μου τη δίνει με τα Χριστούγεννα είναι ότι πάνε πακέτο με ένα σωρό «πρέπει» να πάτε σε ρεβεγιόν και ιδού πού, να φορέσετε βραδινή τουαλέτα και ιδού ποια, να στολίσετε το χριστουγεννιάτικο δέντρο και ιδού πώς... Με εκνευρίζει αφάνταστα η πλύση εγκεφάλου που αρχίζουν να μας κάνουν δυο μήνες πριν και φτάνω στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και σε μεγάλο βαθμό ενοχικής όταν η σύνταξη του περιοδικού μού ζητάει «καινούριες ιδέες» για τα Χριστούγεννα, και μάλιστα αισθαντικά γραμμένες. Μα, χρυσοί μου άνθρωποι, πώς να νιώσω τη μαγεία των Χριστουγέννων δυο μήνες πριν, πώς να εμπνευστώ «καινούριες ιδέες» για κάτι τόσο παλιό και κατεστημένο; Ιδού οι γιορτές, ιδού και οι ανατροπές Πιστεύω πως μόνο δυο «πρέπει» αξίζουν στη ζωή: το «πρέπει» του καθήκοντος και το πρέπει της «επιθυμίας». Και σίγουρα τα χριστουγεννιάτικα «πρέπει» δεν έχουν καμιά σχέση με καθήκον.

Οι γιορτές θα έπρεπε να είναι καθαρή, ανεπιτήδευτη χαρά. Οι δήθεν γιορτές είναι σκέτη κόλαση. Ή έχεις τη διάθεση και το κέφι να τηρήσεις τα έθιμα ή δεν την έχεις. Και στη δεύτερη περίπτωση δεν υπάρχει λόγος να νιώθεις τύψεις ούτε χρειάζεται να αραδιάσεις ένα σωρό ψεύτικες δικαιολογίες που δεν τα έκανες. Αν λοιπόν για οποιονδήποτε λόγο αυτές τις μέρες βρίσκεστε σε άλλο μήκος κύματος σας προτείνουμε:

*Πείτε «όχι» στη βραδινή τουαλέτα και στις γόβες στιλέτο. Ντυθείτε άνετα και απλά. Μια εντυπωσιακή καρφίτσα, ένα κολιέ ή ένα ζευγάρι σκουλαρίκια αρκούν για να λάμψετε αλλά και για να κοιτάτε αφ υψηλού τις υπόλοιπες κυρίες που ξόδεψαν τα μαλλιά της κεφαλής τους για το φόρεμα του ρεβεγιόν, το οποίο πιθανότατα δεν θα έχουν πού να το ξαναφορέσουν.

*Γιορτάστε παρέα με τα περιττά σας κιλά, κι επομένως χωρίς ενοχές που θα πάρετε μερικά ακόμα. Άλλωστε, θα τα χάσετε πολύ πιο εύκολα όταν πέσει η αυλαία των γιορτών και εξαφανιστούν οι κάθε είδους πειρασμοί.

*Μη στολίσετε δέντρο. Μερικές γιρλάντες από λαμπάκια εδώ κι εκεί και πολλά κεριά αρκούν για να κάνουν τη διαφορά.

*Απαντήστε «όχι» στις προσκλήσεις για ρεβεγιόν, αν δεν έχετε καμιά όρεξη να δείτε πρόσωπα και να αντιμετωπίσετε καταστάσεις που σας εκνευρίζουν.

*Καλέστε στο σπίτι σας το πολύ πολύ δυο-τρεις καλούς φίλους, με τους οποίους νιώθετε άνετα και έχετε κοινά ενδιαφέροντα εννοείται, στην περίπτωση που δεν επιθυμείτε να είστε μόνοι.

*Αν δεν θέλετε να μείνετε στο σπίτι, μπορείτε να πάτε μια εκδρομή ή απλώς να δείτε μια καλή ταινία ή μια καλή παράσταση.

*Αν προτιμάτε να μείνετε μόνοι στο σπίτι, μην ανοίξετε τηλεόραση. Εφοδιαστείτε με πολλά βιβλία, βιντεοκασέτες ή DVD, ακούστε την αγαπημένη σας μουσική ή μπείτε για ένα chat στο internet.

*Αρνηθείτε να είστε άλλη μια φορά εσείς που θα οργανώσετε τα πάντα για τους άλλους. Προκειμένου να μη σας λείψει η πατροπαράδοτη οικογενειακή συγκέντρωση, που όμως σας είναι αδύνατον να προετοιμάσετε, ρίξτε την ιδέα του... ρεφενέ: Εσείς βάζετε το σπίτι, η αδελφή σας φτιάχνει τη γαλοπούλα, ο κουνιάδος σας αναλαμβάνει τα ποτά και το σερβίρισμά τους, οι μαμάδες, οι πεθερές, οι θείες τους μεζέδες και τα γλυκά κ.λπ. Έτσι, και τα έξοδα και τον κόπο θα μοιράσετε και όλοι θα είστε ευχαριστημένοι.

*Μην καλέσετε τους ανεπιθύμητους συγγενείς και, εννοείται, μην αποδεχτείτε τις προσκλήσεις τους.

*Μην ξοδέψετε χρόνο και χρήματα για δώρα αν δεν τα διαθέτετε. Μπείτε απλώς σε ένα χαρτοπωλείο, αγοράστε ευχετήριες κάρτες και γράψτε αυτό που νιώθετε για τον καθένα.

*Αν τα χρήματα δεν είναι το πρόβλημά σας κι απλώς δεν έχετε χρόνο για ψώνια, επιλέξτε ένα και μοναδικό μαγαζί απ όπου θα αγοράσετε όλα σας τα δώρα.

Επίλογος

Μου φαίνεται τρομακτικό το γεγονός ότι εκείνοι και εκείνες που είναι μόνοι, χωρίς σύντροφο ή οικογένεια, ή χωρίς budget για τα έξοδα των γιορτών δεν στενοχωριούνται απλώς, αλλά ντρέπονται κιόλας. Με σκυμμένο το κεφάλι ομολογούν ότι δεν έχουν καμιά πρόσκληση για ρεβεγιόν, γεμάτοι θλίψη εισπράττουν τον οίκτο των άλλων και αυτο-οικτίρονται κι από πάνω. Και τι να πει κανείς για εκείνες τις εργαζόμενες γυναίκες, μητέρες και νοικοκυρές που πρέπει να πεθάνουν στα πόδια τους για να προετοιμάσουν το τελετουργικό των γιορτών, ενώ αυτό που πραγματικά λαχταράνε είναι δυο μέρες μόνο ησυχίας και ξεκούρασης στο σπίτι; Είναι τυχαίο άραγε ότι την περίοδο των Χριστουγέννων αυξάνονται κατακόρυφα: Οι κρίσεις κατάθλιψης, Οι κρίσεις στομάχου και οι τροφικές δηλητηριάσεις, Οι ημικρανίες, Τα αυτοκινητικά δυστυχήματα λόγω οδήγησης υπό την επήρεια αλκοόλ, Οι καβγάδες ανάμεσα στα ζευγάρια, Το στρες δεν έχω χρήματα, δεν έχω σύντροφο, δεν τα καταφέρνω τόσο καλά όσο η φίλη μου...

Γι αυτό, αν δεν σας κάνει κέφι να πάρετε φέτος μέρος στην κούρσα των Χριστουγέννων, κάντε ό,τι άλλο επιθυμεί η καρδιά σας. Όσο πιο ανατρεπτικό είναι αυτό, τόσο περισσότερο θα το ευχαριστηθείτε και, αν όχι, τουλάχιστον θα σας μείνει η ικανοποίηση ότι τίποτε και κανένας δεν σας ανάγκασε να κάνετε ό,τι κάνουν όλοι. Γαλοπούλα αυτοί; Φασολάδα εσείς! Έλατο αυτοί; Τριαντάφυλλα εσείς! «Jingle Bells» αυτοί; «Ave Maria» εσείς!

Να θυμάστε

Δεν είστε υποχρεωμένοι να γιορτάσετε. Δεν είστε υποχρεωμένοι να συνυπάρξετε με οποιονδήποτε σας εκνευρίζει, ακόμα κι αν αυτή είναι η αδελφή σας. Το κόστος του δώρου είναι ανάλογο των δυνατοτήτων σας και όχι του παραλήπτη. Αν επιθυμείτε να προσφέρετε δώρα στους αγαπημένους σας, μπορείτε να το κάνετε και μετά τις γιορτές άνετα και πολύ πιο οικονομικά. Το τι θα μαγειρέψετε έχει αποκλειστικά σχέση με τις γαστρονομικές σας προτιμήσεις, ακόμα κι αν αυτές περιορίζονται σε μια σκέτη μακαρονάδα ναπολιτέν. Το ρεβεγιόν που θα οργανώσετε ή το φαγητό που θα μαγειρέψετε δεν πρέπει να γίνουν με γνώμονα την κριτική των άλλων. Είναι το δικό σας, σας αντιπροσωπεύει, το κάνατε με αγάπη και σε όποιον αρέσει.